5e dag fietsen indochina, angor

Vandaag weer het zelfde probleem :-) kan niet echt wakker worden. Mijn lichaam is wakker maar ik nog nie echt.

We, Georgina en ik, slepen ons naar het ontbijt,  met de nodige spierpijn in de bovenbenen. En nog steeds last van 2 tintelende vingers van mijn linker hand.

Ook vandaag weer een uitgebreide keuze. Thais en Engels ontbijt. Ga voor een salade achtig iets en wat fruit, vergezeld door een kopje thee. 


Paspoort en foto inleveren,  want Moh zorgt voor onze visums voor Cambodja.  Om 8 uur stappen we een bus in. Grote open bus met zitgedeelte aan de zijkant.  Onze bagage in het midden. Achter op nog frisdrank. We rijden de laatste 6 km naar de grens.

Hier is een grote markt waar veel goederen van Thailand Cambodja in gaan, met zelf gemaakte karren.  En geloof me deze kunnen Veel meenemen. Kris kras door elkaar, lopende mensen,  scooters,  auto's,  karren, bussen, Remorque Kang (lijkt heel erg veel op de bekende tuk-tuk), fietsers. Waar komt het allemaal vandaan????


Weer krijgen een half uur om over de markt te lopen,  samen met Georgina ga ik op pad. Mm tis eel hetzelfde en natuurlijk weer heel warm. Trakteren ons zelf op een heerlijke koude Thai iced tea met sweet milk.

Maar zijn ook een beetje de weg kwijt en hebben nog 10 min om terug te gaan. Ff goed denken hoe weer gelopen zijn. Maar vinden de weg direct weer terug.

Hier krijgen weer onze paspoorten weer terug,  moeten nog ff visa nr invullen en dan kunnen weer de grens over.


Met alleen onze persoonlijke spullen,  want de rest van de bagage wordt geregeld voor ons, lopen we naar de Thaise grens. Staan ongeveer 25 minuten in de rij.

Brent vermaakt iedereen nog ff met een leuk tel spelletje. Das lachen maar moet je de andere mensen zien kijken, snappen er niet veel van. We zijn daar de enige blanken op dat moment.

Wil ff nog een foto maken,  maar kan mijn camera niet vinden. Zoek heel mijn tas af. Niks, shit, camera niet erg maar mijn foto's.  Mmmm niet echt blij.

Vertel het aan de rest en iedereen vind het super vervelend.

Weet zeker dat ik hem niet op de tafel hen laten liggen, waar ik de laatste dingen hen ingevuld.

Ff later bedenkt John, van Ruth, dat hij een camera in zijn tas heeft gestopt, weer hebben beide ongeveer de zelfde. 

Kan je vertellen dat ik heel erg blij was, dikke tranen van blijdschap lopen over mijn wangen. Een John is blij dat hij vandaag een goede daad heeft gedaan, iemand heeeeel  blij maken :-)

Zo paspoort afgeven,  stempel erin en op naar de volgende grenspost. 

Al wandelend over de straat komen er bij de grens aan, en hok met 4 loketten waar je je paspoort af geeft een je vingers van beide handen gescand worden. 


Zo nu zijn we in Cambodja, blijkt dat Anne en Hanna toch een visum nodig hadden.  Moh ijs met hun terug naar de grens van Thailand,  ondertussen kunnen wij vast de bus in, met Airco, this en grote bus waar we allemaal in kunnen.


Nu ongeveer 2,5 rijden en dan zijn we in ons hotel met een plas pauze inbegrepen. 

Bij ons hotel aangekomen, worden we verwelkomt door een heerlijk frisse slaapkamer, onze bagage wordt naar boven gebracht, das luxe. Bedden en badkamer zijn super.


Direct gaan we weer naar beneden om mer zijn alle te gaan lunchen. Moh wijst ons de weg richting de restaurant straatjes.  Hier nuttigen we, Anne, Hanna, Georgina, Ruth, John, onze eerste Cambodjaanse lunch. Heerlijk eten, maar niet heet van smaak, gewoon kruidig. Vriendelijke mensen die bijna vloeiend engels spreken.

Moh vertelde dat ze hier heel snel leren en druk alles aan het opbouwen zijn voor de toeristen. 

Het verkeer is hier aardig wat drukker. De stoepen worden gebruikt om auto's, Remorque Kang, scooters, uitstallingen van winkels op te zetten,  dus vaak loop je aan de kant van de weg. Maar ondanks alle drukte is het erg rustig, bijna geen getoeter en het verkeer is niet heel erg snel, het schijft, kruipt allemaal door elkaar en om elkaar heen. 


Terug aan gekomen bij het hotel gaan we weer in de fietskleding voor een tocht van 20 km. 

Fietsen checken. Mmm we zijn wel heel erg verwend afgelopen dagen, met de fam Black. Maar ook deze mensen verdienen een kans. Ze doen goed hun best om iedereens wens te vervullen. 

We gaan op de fiets naar het begin van het Angor wat park om onze intree kaarten , met foto, te kopen. De wegen zijn redelijk goed, maar links en rechts zitten er flinke gaten in de weg. Hobbelend gaan we over de weg.

Maar leuk om weer te fietsen in een hele andere omgeving. We fietsen naar een avond markt, deze is langs de weg. En ksn je vertellen het is er druk. Aan beide zijde staan kramen met eten,  kleding, matrassen,  fruit, bbq en over de weg rijden de fietsers, scooters,  auto's en lopen er mensen. Bijzonder om te zien. Er ligt een weg parallel aan deze en daar liggen matten,  hier kun je picknicken,  mmm maar lang de drukte en met zoveel uitlaatgassen. 

Na 10 minuten over de markt lopen vervolgen we onze weg terug naar het hotel.


19.30 staan we klaar om naar een restaurant te gaan, een traditioneel met een dans show, niet dat we daar zin in hebben,  maar hoort erbij zegt Moh, het eten is hier heerlijk, ongeveer zoals on Thailand maar niet zo gekruid. 

Na het eten lopen we nog ff over de nachtmarkt, is hier iedere dag, eigenlijk niet echt bijzonder.

En op naar het hotel, voor onze nodige rust want iedere dag worden we verwcht om 8 uur klaar te staan.