10e dag fietsen indochina, angor

Vandaag is het weer een verhuisdag. We gaan vandaag de grens over naar Vietnam.  Maar eerst nog 40 km fietsen.


Na het ontbijt staan we weer klaar met al onze spullen in ons fiets tenue. We gaan eerst nog een stuk met de bus, ongeveer 2 uur. De stad uit en al een heel eind richting grens. We passeren de nodige dorpen, druk en armoedig vaak. Het begint weer flink te regenen.  We hoeven nog maar 10 min in de bus te rijden. Mmm als het dan , maar droog is.


Als we bij onze fietsen aankomen, in het dorp Takeo, is het bijna droog, dus niet zo'n probleem. We gaan allemaal met volle moet de fietsen op. De eerste stop is op 15 km. Iedereen heeft de volle vaart erin, uitgerust?. Tis een saaie rechte weg met weinig bomen maar veel mooi uitzicht over de rijstvelden. De mensen die langs deze weg wonen zijn super antousiast, de kinderen zwaaien en roepen.  Het gaat als een speer. Gelukkig is het nog steeds droog,maar wel heel erg bewolkt.

Nog 8 km en dan zijn we bij onze lunchplek. Zoals vele dagen eten we ook vandaag weer rijst, gebakken ei, en iets van gebakken groente met kip. Smaakt goed,  iedereen heeft honger.


Na de lunch de laatste 17 km, helaas houden we het niet droog en worden we verrast door een flinke bui. Maar we trappen gewoon flink door. Gelukkig is het na een tijdje weer droog en zijn we heerlijk gewassen. Het nadeel hiervan is, de weg is nat en alles spet omhoog over je rug, maar ook in je gezicht. 

Afijn ongeveer 200 meter voor ds grens, Phnom Den / Tinh Bien ,stoppen we en nemen afscheid van het Cambodiaanse fietsteam.

Onze koffers en tassen worden van uit de bus in een grote kar, die achter een scooter hangt,  geladen. Onze spullen gaan alvast vooruit.

Wij lopen met onze handbagage richting de grens. 

Als we met zijn alle voor het incheck punt staan begint het stevig te regenen.  Iedereen vlucht naar binnen.  Hier worden onze paspoorten gestempeld,  Cambodja uit. Het lijkt er nog niet echt op of het zo meteen zal gaan stoppen met de regen. Dus alle spullen in een plastic zak en op naar de Vietnameese grens, lopend. Ook hier moeten we ons paspoort laten zien en instempelen. Nog eens 200 mtr verder op laten we voor de laatste keer ons paspoort zien en dan kunnen we snel naar de beste onze bus lopen. 

Spullen in de bus leggen en onze fietsen staan al weer te wachten in de stromende regen. Er worden wat regencapes uitgedeeld,  neem er ook 1 das toch iets minder koud en wordt je iets minder vies.

We hebben weer een super leuk team, goede gids, Lam, en hij draait ook de Vietnam tour van volgende week.

Met de nodige tegenzin stappen we dan toch op de fiets. Na een half uurtje is het al weer droog. Lam neemt ons voor 27 km mee over een secundaire weg, links de Mekong rivier, 1 km van deze rivier landinwaarts, is Cambodja.

Langs de smalle weg komen kleine metalen, houten huisjes tegen. De bewoners zijn super enthousiast en roepen en zwaaien naar ons.

Het voelt gewoon al fijn om in  Vietnam te zijn, iedereen trapt flink door. Onze eerste stop kunnen de regenjassen weer uit,  droog maar nog niet te warm.


Flink doorgetrapt komen we voldaan bij ons nieuwe hotel, Chau pho in Chau Doc aan.

Als we de sleutel van onze kamer hebben gaan we meteen naar boven en direct onder de douche om alle modder,  zand en grind van ons lichaam te wassen.  Tegen 7 uur gaan we richting een restaurant met super veel licht en een grote open ruimte. Maar het eten is er heeelijk, maar heel anders als in Cambodja of Thailand. 

Nog ff een klein rondje richting de rivier, er is niet veel te beleven in deze plaats, dan naar bed.