1e dag Vietnam
Blijf op de hoogte en volg Nelly
21 April 2014 | Vietnam, Ho Chi Minhstad
Maandag 1e dag
Mmm ff wennen aan de vertrektijd is een uurtje vroeger als gebruikelijk, maar we staan om 7 uur klaar om te vertrekken. Uurtje met de bus de stad uit richting Noord West. We gaan vandaag naar de Cu Chi tunnels die gebruikt werden door de vietkong.
30 km voor het park staan onze fietsen op ons te wachten. Lam geeft uitleg over hoe de fiets te controleren en de handgebaren. Na een half uurtje stappen we op de fiets. Ongeveer dezelfde fietsen als de vorige. Iets ander model, fietsen zo'n nog maar een half jaar oud , goed spul dus.
Iedereen moet ff wennen aan de fietsen en vooral het weer. En de luchtvochtigheid is erg hoog, vandaar je je nog steeds klef en klam voelt.
We hebben 2 stops voordat we in het park zijn.
In het park aangekomen krijgen we een rondleiding van Lam en iemand van het park.
We gaan een paar tunnels in. Met een smalle trap onder de grond, smalle lage tunnels, kruipend op je knieën. Voelt eng zo opgesloten te zitten on deze tunnel. Draaien of gaan staan is geen optie. Alleen vooruit. Gelukkig is deze niet zo lang.
De volgende is een bunker met verschillende tunnels naar de hoofdbunker. Besluit om niet onder de grond te gaan, voelt niet fijn. De plek is gecamoufleerd vanaf de boven kant Eerst zien we de openingen naar de runnels helemaal niet. Ze zijn verstopt onder de bladeren. De meeste gaan in het smalle gang naar beneden, sluiten de deksel boven hun hoofd en komen via de hoofdbunker aan de andere kant weer boven.
Er zijn verschillende levels, 3 lagen, verschillende grote bunkers. Keuken, kamer, slaapgedeelte, wapens, ziekenhuis. Etc. We gaan een trap af en de volgende tunnel in. Komen onder de grond in een grote vergader bunker. Er vloog nog ff een vleermuis rond.
Vanuit hier gaan we een tunnel in van 30 meter lang. Alleen gehurkt of op de knieën kun je deze tunnel door. Gelukkig wordt er extra lucht ingeblazen. Maar orgineel zijn er kleine luchtschaten naar boven. Boven de grond zijn deze gecamoufleerd als mierenhopen, met luchtgaten natuurlijk. Dit geld ook voor de rook van de haard van de keuken. Een stuk verderop komt tussen de bladeren een klein rookpluimpje naar boven. Daarom kookte ze maar 1 x per dag in de vroege ochtend.
Indrukwekkend hoe ze dit allemaal hebben kunnen bouwen/graven. Een klein gedeelte van de tunnels is toegangkelijk voor publiek.
Als we alles bezichtigd hebben krijgen we onze lunch daar. Heerlijke noedels met veel groente en genoeg gekruid. We zijn vandaag uitgefietsten en worden met de bus terug gebracht naar het hotel.
Ga met Marion en Simon, komen uit Engeland en ze zijn al een paar maanden aan het reizen rond de wereld, op zoek naar een drinkfles. Het duurt ff maar uiteindelijk vinden we dan toch iets en ook de helmen voor hun. Maar echt goedkoop is het niet.
Het diner is om 7 uur voor de gene die zin heeft. Helaas zijn we maar met 8 personen. Maar tis wel gezellig en je leert elkaar sneller kennen.
Mmm ff wennen aan de vertrektijd is een uurtje vroeger als gebruikelijk, maar we staan om 7 uur klaar om te vertrekken. Uurtje met de bus de stad uit richting Noord West. We gaan vandaag naar de Cu Chi tunnels die gebruikt werden door de vietkong.
30 km voor het park staan onze fietsen op ons te wachten. Lam geeft uitleg over hoe de fiets te controleren en de handgebaren. Na een half uurtje stappen we op de fiets. Ongeveer dezelfde fietsen als de vorige. Iets ander model, fietsen zo'n nog maar een half jaar oud , goed spul dus.
Iedereen moet ff wennen aan de fietsen en vooral het weer. En de luchtvochtigheid is erg hoog, vandaar je je nog steeds klef en klam voelt.
We hebben 2 stops voordat we in het park zijn.
In het park aangekomen krijgen we een rondleiding van Lam en iemand van het park.
We gaan een paar tunnels in. Met een smalle trap onder de grond, smalle lage tunnels, kruipend op je knieën. Voelt eng zo opgesloten te zitten on deze tunnel. Draaien of gaan staan is geen optie. Alleen vooruit. Gelukkig is deze niet zo lang.
De volgende is een bunker met verschillende tunnels naar de hoofdbunker. Besluit om niet onder de grond te gaan, voelt niet fijn. De plek is gecamoufleerd vanaf de boven kant Eerst zien we de openingen naar de runnels helemaal niet. Ze zijn verstopt onder de bladeren. De meeste gaan in het smalle gang naar beneden, sluiten de deksel boven hun hoofd en komen via de hoofdbunker aan de andere kant weer boven.
Er zijn verschillende levels, 3 lagen, verschillende grote bunkers. Keuken, kamer, slaapgedeelte, wapens, ziekenhuis. Etc. We gaan een trap af en de volgende tunnel in. Komen onder de grond in een grote vergader bunker. Er vloog nog ff een vleermuis rond.
Vanuit hier gaan we een tunnel in van 30 meter lang. Alleen gehurkt of op de knieën kun je deze tunnel door. Gelukkig wordt er extra lucht ingeblazen. Maar orgineel zijn er kleine luchtschaten naar boven. Boven de grond zijn deze gecamoufleerd als mierenhopen, met luchtgaten natuurlijk. Dit geld ook voor de rook van de haard van de keuken. Een stuk verderop komt tussen de bladeren een klein rookpluimpje naar boven. Daarom kookte ze maar 1 x per dag in de vroege ochtend.
Indrukwekkend hoe ze dit allemaal hebben kunnen bouwen/graven. Een klein gedeelte van de tunnels is toegangkelijk voor publiek.
Als we alles bezichtigd hebben krijgen we onze lunch daar. Heerlijke noedels met veel groente en genoeg gekruid. We zijn vandaag uitgefietsten en worden met de bus terug gebracht naar het hotel.
Ga met Marion en Simon, komen uit Engeland en ze zijn al een paar maanden aan het reizen rond de wereld, op zoek naar een drinkfles. Het duurt ff maar uiteindelijk vinden we dan toch iets en ook de helmen voor hun. Maar echt goedkoop is het niet.
Het diner is om 7 uur voor de gene die zin heeft. Helaas zijn we maar met 8 personen. Maar tis wel gezellig en je leert elkaar sneller kennen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
