terugreis Ko Tao / Bangkok

Spullen maar weer eens in de rugzak gepropt, afgelopen week alles er maar uit gehaald en op de grote hoop gelegd. Het lijkt wel of ik steeds meer bagage krijg en zoveel heb ik niet gekocht.

Nog ff een douche om af te koelen van het inpakken, tis al weer aardig warm hier.
Rugzakken op de rug en op naar de pier, met de taxi of te voet. Neem geen taxi tis maar 2 km moet lukken, gelukkig is er enige bewolking dus geen zon, maar niet minder warm.

20 min later ben ik op de pier en tis er nog nie druk. Nog ff wat eten inslaan voor onderweg. Tis nu pas kwart voor 9 en vanavond om 19.30 uur hoop ik in Bangkok te zijn. Misschien stoppen ze nog, maar je weet hier nooit.
9.00 uur mag je inchecken en zo gezegt zo gedaan. Stoelnummer van de bus is binnen en ook het ticket voor de boot.
Nu nog ff wachten. Ga ff buiten op de looppier zitten, waar iedereen wacht op de boot. Lekker ff lezen in de schaduw.
Komt er na een poosje een man voorbij en zwgt dat ik moet aansluiten, maar ga niet met deze boot mee, moet naar Bangkok. Opschieten en uit deze rij, commandeerde hij mij. Mmm, tijd genoeg pak rustig mijn spul in en neem mijn spullen mee en ga de pier af. Alleen hij staat vol met wachtende mensen met bagage, gelukkig sta ik niet zo ver de pier op. Mensen worden hier niet vrolijker van.
Op de goede kant aangekomen kan ik gelijk naar de boot lopen, blijkt de boot naar Bangkok te zijn die net aan kwam en niet de boot die naar de andere eilanden gaat. Dus das handig.Ga uit voorzorg maar vast achter in de boot zitten, hier heb je minder last van de deining. Maar blijkt, als we onderweg zijn, dat de zee rustig is gelukkig.
Na 1,5 uur aangekomen op Chumphon moeten we nog een uurtje wachten tot alle bussen klaar staan. Maar ff beetje eten en rond 13.00 uur de bus in.
Deze keer geen praatgezelschap naast me, tis een Thaise jongen, zijn ouders zitten voor me. Dan maar lekker lezen, heb tenslotte tijd genoeg.

Onderweg hebben we weinig of nauwelijks zon, het is zelfs ernstig bewokt, regen ? Heel klein beetje maar, maar het blijft wel bewolkt.
Onze stop rond half 4 bij een tankstation en er stopt niet 1 bus maar denk zo'n stuk of 10 tegelijk. Er is een overdekte hal waar vanalles te koop is, zoet, drinken, ijs, bbq, soep, thai food etc etc.
De bussen lopen leeg en de hal vol, de verkopers roepen allemaal, Hè you I have Pat thai, chicken bbq, bananas net wat ze hebben roepen ze. Tis een drukte van juwelste en niet te vergeten de prijzen zijn hier opgeschroefd en logisch, mensen hebben honger en willen ff wat hebben en benen strekken.

Na een half uurtje wordt onze rit weer voortgezet. Verder wordt er niet meer gestopt. Rond 20.45 uur arriveren we in Bangkok in de buurt van Koh San rd. De koffers/tassen worden uitgeladen en de taxichauffeurs staan klaar om je weg te brengen. Wat een geduw en getouwtrek. Maar wel om te lachen.
Gooi mijn tas op mijn rug en loop richting mijn oude gasthuis, maar deze keer slaap ik ergens anders,Net iets dichter bij. Amezing house, nou echt Amezing is het wel, maar dan anders, een hele warme kamer zonder raam, alleen ergens boven in de muur, tussen de kamers en ook de gang, een opening met gaas ervoor, hard bed en kussen. En.... hoor ik dat nu goed, ja hoor kan zo mijn buurman horen niezen, praten.
Ok, als hij maar niet de hele nacht snottert.

Ga nog ff op pad voor een hapje eten en beland in de Wunderbar, hier tracteer ik mezelf op een Mojito en op een heerlijke Thaise maaltijd.
Uitgeput beland ik op mijn kamer, helaas is het nog steeds meeqga warm, ook met ventilator, en het ergste van alles komt nog, mijn buurman snurkt en niet zo zacht ook. Grrrrrr om 2 uur ben ik nog steeds wakker, ook met muziek in mijn oren. Heb pijn aan mijn heup van het harde bed en ook mijn nek doet zeer van het kussen wat net een plank is. Ben blij dat dit maar voor 1 nacht is.

Straks helaas vroeg op om alweer naar de ambassade van Vietnam te gaan.